Bloczki silikatowe można murować na dwa sposoby – wypełniając zaprawą wszystkie spoiny albo tylko poziome. Sposób murowania ścian jest określony w oznaczeniach bloczków. Te z symbolem A lub B, mające wszystkie powierzchnie gładkie i nieszlifowane, łączy się na pełne spoiny poziome i pionowe. Pozostałe, oznaczone symbolami C, E
Zagospodarowanie przestrzeni wokół domu bywa absorbujące. Oczywiście wszystko uzależnione jest od podejścia właściciela – jeśli marzy o pięknym tarasie i ogrodzie, z pewnością spędzi sporo czasu nad ich realizacją. Sama budowa tarasu drewnianego na bloczkach betonowych okaże się nie lada wyzwaniem, jednak znacznym ułatwieniem będzie zapoznanie się z podstawowymi wytycznymi. Dzięki nim nawet osoba niedoświadczona poczuje się jak budowlaniec z prawdziwego zdarzenia. Materiały Co należy kupić, żeby budowa tarasu drewnianego na bloczkach betonowych przebiegała bez zakłóceń? Jak wskazuje logika, trzeba zaopatrzyć się w drewniane deski, legary i bloczki betonowe. Powinniśmy także zainwestować w agrowłókninę i żwir. Nie wolno również zapominać o urządzeniach mechanicznych (np. wiertarka czy piła), ale są na tyle powszechne, że znajdują się praktycznie w każdym domu. Wykonujemy podbudowę i układamy panele Na początek wyznaczamy areał do zagospodarowania. Usuwamy wierzchnią warstwę gleby. Optymalna głębokość kopania to około 30 centymetrów. Na tak przygotowanym gruncie układamy agrowłókninę i żwir. Musimy pamiętać o odpowiednim wyprofilowaniu powierzchni, gdyż poprawny spadek zapewni odprowadzanie wody. Natomiast zabezpieczenie struktury syntetyczną włókniną i drobnym kamieniem zahamuje wzrost chwastów. Całość ubijamy. Następnie tworzymy siatkę z bloczków z odstępami 30-40 centymetrów. Na nich montujemy legary, a później deski. Ostatnie dwa etapy wymagają cierpliwości i wprawy, toteż zajmują najwięcej czasu. Jednak po prawidłowym zrealizowaniu poszczególnych kroków efekt będzie satysfakcjonujący dla inwestora i wykonawcy konstrukcji.
Marzysz o własnym basenie w ogrodzie? To wspaniałe rozwiązanie, które pozwoli ci cieszyć się relaksem i zabawą na świeżym powietrzu, nie wychodząc z własnej posesji. Jednym z popularnych sposobów na zrealizowanie tego marzenia jest budowa basenu z bloczków betonowych. W tym artykule dowiesz się, dlaczego to dobra opcja i jak przebiega taki proces. Spis treści […]
Wykonanie podmurówki oraz obudowy wkładu kominkowego z bloczków betonu komórkowego nie jest specjalnie z 4Krok 1. Ułożone poziomo bloczki podstawy kominka przykleja się do podłoża zaprawą do cienkich spoin murarskich. Do nich dokleja się kolejne elementy Ytong2 z 4Krok 2. Po ustawieniu i wypoziomowaniu wkładu, ścianę za nim izoluje się płytą z wełny mineralnej zabezpieczonej warstwą Ytong3 z 4Krok 3. Boczne ściany kominka muruje się z przyciętych i oszlifowanych bloczków. Stosuje się zaprawę spoinującą o grubości co najmniej 2 Ytong4 z 4Krok 4. Po doklejeniu wszystkich elementów, uzupełniamy spoiny. Gotową ściankę można otynkować lub przykleić do niej YtongKrok 1. Ułożone poziomo bloczki podstawy kominka przykleja się do podłoża zaprawą do cienkich spoin murarskich. Do nich dokleja się kolejne elementy YtongKrok 2. Po ustawieniu i wypoziomowaniu wkładu, ścianę za nim izoluje się płytą z wełny mineralnej zabezpieczonej warstwą YtongKrok 3. Boczne ściany kominka muruje się z przyciętych i oszlifowanych bloczków. Stosuje się zaprawę spoinującą o grubości co najmniej 2 YtongKrok 4. Po doklejeniu wszystkich elementów, uzupełniamy spoiny. Gotową ściankę można otynkować lub przykleić do niej Ytong
Fundament pod ogrodzenie z bloczków betonowych, klinkieru lub innych materiałów murowych powinien być ciągły, czyli ułożony na całej długości płotu poniżej strefy przemarzania. Należy go zatem umieścić w gruncie na głębokości 80‒140 cm. Konkretną głębokość fundamentu pod ogrodzenie dopasuj do strefy przemarzania
W branży budowlanej bloczki betonowe dzielą się na cztery kategorie: bloczki betonowe, bloczki keramzytobetonowe, bloczki z betonu komórkowego i bloczki silikatowe. W większości przypadków służą do budowy ścian fundamentowych. Z kolei do podziału pomieszczeń wewnątrz domu, przydadzą się bloczki gipsowe. Gdzie szukać najlepszej oferty? Bloczki betonowe – rodzaje Do wzniesienia stałej konstrukcji budynku, potrzebne są odpowiednie materiały. W ofercie wielu producentów znaleźć można produkty, które mają różne wymiary i właściwości. W tym przypadku skupimy się na dwóch typach bloczków. Bloczki betonowe Wytwarza się je z betonu i używa, podobnie jak cegły i pustaki, do wznoszenia budynków. Najczęściej bloczek betonowy znaleźć można w częściach fundamentowych konstrukcji. Jest wytrzymały, odporny na pęknięcia czy uszkodzenia mechaniczne. Waga pojedynczego elementu to ok. 25 kg. Jako spoiwo wybierz beton fundamentowy. Dlaczego? Produkty (bloczek betonowy i beton) po prostu dobrze ze sobą współpracują i dlatego to popularne połączenie. Popularne wymiary: 38 x 25 x 14 cm,49 x 24 x 12 cm,38 x 24 x 12 cm. Wymiary bloczków mogą się różnić w zależności od rodzaju produktu, który dostarcza wytwórca. Zwykle nie stanowi to problemu w trakcie prac (np. budowy ścian). Bloczki betonowe z betonu komórkowego Bloczki z betonu komórkowego to tego rodzaju produkty, które świetnie sprawdzają się do budowy ścian zewnętrznych. Mają bardzo dobre parametry, a przy tym zachowują lekkość. Ich masa pozwala odciążyć budynek i są przy tym dobrym izolatorem. Pustaki i cegły nie mają takich właściwości, co sprawia, że latem jest w domu bywa gorąco, a zimą możesz się niemiło zaskoczyć wydatkami na ogrzewanie (sprawdź rachunki i zużycie np. u znajomych). Materiał, z którego powstaje dom, jest bardzo ważny. Bloczek betonowy o komórkowej strukturze ochroni zimą przed ubytkami cieplnymi , a latem zapewni przyjemny chłód, niczym ogród wieczorową porą. Bloczek betonowy jest łatwy w obróbce. Wybierz go, gdy przewidujesz, że mogą pojawić się przycięcia, co jest standardem w budowie i spotyka także cegły oraz pustaki. Bloczki betonowe komórkowe zbudowane są z warstw, co pozwala na ich łatwą obróbkę w dowolnym miejscu. Cena za sztukę waha się od ok. 3 zł do ok. 10 zł. Więcej przydatnych informacji możesz znaleźć w opisie kategorii na Castorama. Bloczki betonowe a bloczki gipsowe W kategorii bloczków poza betonowymi, które służą do budowy fundamentów i ścian zewnętrznych, znajdziemy także bloczki gipsowe. Podobna nazwa, ale czy zastosowanie? Bloczki gipsowe używa się do reorganizacji pomieszczeń w mieszkaniu lub domu. Najczęściej służą jako ściany działowe. Dobrej jakości bloczki pozwalają na wznoszenie nienośnych ścian w budynkach – w mieszkaniach, lokalach usługowych, a także na klatkach schodowych. Bloczki mają dobrą izolację akustyczną i ognioodporność. Pierwsza ochroni przed głośną muzyką dzieci w pokoju obok, a druga utrudni rozprzestrzeniania się ognia, gdy wybuchnie pożar. Kategorie produktu mogą wpływać na rodzaj materiałów do zbudowania konkretnego materiału. Najczęściej ma to wpływ na konkretne właściwości. W trakcie wyszukiwania dokładnie obserwuj, jakie parametry ma konkretny bloczek. Bloczki betonowe – gdzie kupić? Na zakupy najlepiej wybrać się do sieci np. na stronę Castorama. Zaloguj się na profil, a jeśli jeszcze nie masz konta, warto żebyś je założył. Będziesz mógł nie tylko przyjrzeć się ofercie bloczków, ale odwiedzisz także inne kategorie. Co warto wiedzieć o e-sklepie? Wyszukiwanie – bloczek betonowy Przeszukiwanie biblioteki jest możliwe na podstawie wpisanej frazy lub rewidując kategorie. Dla bardziej wymagających istnieje rozbudowany system wyszukiwania poprzez filtry. Filtry Umożliwiają grupowanie informacji i wybór po konkretnych parametrach np. wymiarach, nazwie czy producencie. Dzięki temu dotrzesz do oferty, która Cię najbardziej interesuje. Oferta Oferta i ceny nieustannie się zmieniają. Szukaj najbardziej aktualnych towarów, ale także śledź podobne produkty i ich dostępność na magazynie. Dlatego każdorazowo po wejściu na stronie zaloguj się na swój profil. Jeśli szukasz pomocy, masz do dyspozycji różne formy kontaktu. Dzięki temu, możesz wysłać zapytania dotyczące konkretnych produktów. Listy i do koszyka Dodaj do koszyka produkty, nad którymi się zastanawiasz, aby łatwo do nich wrócić. W tym celu pomocne będą także listy, gdzie zapiszesz podobne produkty dostępne w ofercie np. dla porównania. Dostawa Twoja lokalizacja nie ma znaczenia. Bloczki betonowe, beton i produkty z pozostałych kategorii dotrą pod wskazany adres. Spędzasz czas w ogrodzie? Zapisz nowe i, Twoim zdaniem, najlepsze oferty produktów. Pamiętaj także o ogrodzie. Gdy każdy bloczek betonowy znajdzie już swoje miejsce. Znajdź czas dla siebie i stwórz komfortowy azyl właśnie w ogrodzie. Jakie są najnowsze trendy i co warto wiedzieć o tej przestrzeni? Sprawdź: Zbiornik na deszczówkę jako ekologiczny i ekonomiczny sposób na wodę. Bloczki betonowe to niezbędny element niemal każdej budowli. Dzięki nim, postawisz swój wymarzony dom!
Wiem, że suporeks jest delikatniejszy od zwykłych bloczków betonowych, ale z tego materiału mogę zrobić to sama, a z betonowych Pn, 03-09-2001 Forum: Budowa i remont - taras z suporeksu Kto może polecić hurtownię materiałów budowlanych
Ile lat przetrwają domy z nowoczesnej ceramiki, czas dopiero pokaże. To samo dotyczy betonu komórkowego, który jest niewiele młodszy od pustaków Ceramika i beton komórkowy - dwa najpopularniejsze materiały budowlane. Pierwszy z jakością potwierdzoną przez stulecia, drugi o uznanie musiał zabiegać. Podejmujemy próbę porównania betonu komórkowego i ceramiki, z nadzieją, że ułatwi to dokonanie właściwego wyboru materiału do budowy domu. Ceramika i beton komórkowy to produkty do budowy domu, które sprawdzają się doskonale i sprzedawane są w ogromnych ilościach. Oba też mają po równo zalet i wad, a wokół nich narosło równie dużo mitów. Zaryzykujemy twierdzenie, że nie ma złych budulców, bywają tylko źle wykorzystywane. Potwierdzają to doświadczenia osób niezadowolonych z efektów budowy. To, co często uznają za wadę produktu, jest konsekwencją braku dopasowania go do warunków i potrzeb, a jeszcze częściej skutkiem niepoprawnego murowania, zaizolowania i wykończenia. Poddajemy wnikliwej analizie cechy betonu komórkowego i ceramiki, żeby wskazać mocne i słabe strony tych budulców. Ich znajomość powinna pomóc dokonać świadomego wyboru z czego zbudować dom oraz uniknąć kosztownych budowlanych błędów i wpadek. Który materiał jest mocniejszy: beton komórkowy czy ceramika? Solidny dom to taki, który ma mocną konstrukcję i jej właściwości nie będą się pogarszały wraz z upływem czasu. Inwestorzy zdają sobie z tego sprawę i dlatego zwracają uwagę, by ich budynek nie został zbudowany z „byle czego”. Świadectwo trwałości wystawiają betonowi komórkowemu i ceramice licznie wznoszone z nich budynki. W zdecydowanej większości po wielu latach mają się znakomicie, a jeśli nawet wystąpiły w nich wady i usterki, ich przyczyną okazują się zwykle błędy projektowe i wykonawcze. Beton komórkowy i ceramika nie są to materiały konstrukcyjne na wieżowce, sprawdzają się natomiast doskonale w przypadku domów do kondygnacji. Kto chciałby wznieść solidny dom z betonu komórkowego, powinien kupić bloczki o dużej gęstości – 500-600 kg/m3. Ich duża wytrzymałość na ściskanie idzie niestety w parze z gorszą izolacyjnością termiczną w porównaniu z bloczkami o mniejszej gęstości 350-400 kg/m3 przeznaczonymi do wznoszenia ścian jednowarstwowych. Trwałość ceramiki obrazuje wiele zabytkowych budowli, ale trzeba brać pod uwagę, że zbudowano je z cegieł, a nie pustaków, tym bardziej poryzowanych. Ich gęstość to około 600-900 kg/m3, a wytrzymałość na ściskanie – od 7,5 do 20 MPa, podczas gdy cegły 20-30 MPa, a betonu komórkowego od 1,5 do 6 MPa. Beton komórkowy i ceramika poryzowana: nasiąkliwość Beton komórkowy i pustak ceramiczny - oba produkty mają porowatą strukturę, zatem są podatne na kapilarne podciąganie wody. Przed nim jednak zabezpieczać powinna hydroizolacja pozioma w ścianach. W deklaracjach wielu producentów betonu komórkowego próżno szukać informacji o nasiąkliwości lub choćby absorpcji wody w wyniku podciągania kapilarnego. Szybciej znajdziesz takie dane w materiałach informacyjnych producentów ceramiki, choć też nie u wszystkich. Nasiąkliwość można porównywać na wiele sposobów. W książce J. Jadczaka i R. Jarmontowicza „Buduję dom z ceramiki” przeczytamy, że nasiąkliwość wyrobów z ceramiki poryzowanej wynosi do 28% ich masy, a jeśli chodzi o bloczki z betonu komórkowego, mieści się ona w przedziale 24-37% masy w zależności od gęstości elementów. Miej jednak świadomość, że (zakładając, że fundamenty są właściwie zaizolowane) nasiąkliwość przestaje mieć aż takie znaczenie po prawidłowym wykończeniu ścian. Ocieplone od zewnątrz i otynkowane tynkiem akrylowym, a od wewnątrz zabezpieczone farbą akrylową, a zwłaszcza lateksową, nie będą miały możliwości zamoknąć. Wysoka paroprzepuszczalność zarówno ceramiki poryzowanej, jak i betonu komórkowego sprawia, że szybko wysychają. Należy tylko zadbać o to, żeby były suche w momencie umieszczania na nich okładzin, które nie przepuszczają pary wodnej, bo po tym wysychanie znacznie się wydłuży. Po wykończeniu ścian wystarczająca do tego, by nie gromadził się w nich nadmiar wilgoci, jest normalnie działająca wentylacja pomieszczeń. Kto mimo wszystko obawia się wilgoci w ścianach, może ocieplić i wykończyć mury materiałami o wysokiej paroprzepuszczalności. Inną cechą jest zawartość wilgoci technologicznej w budulcu. Zgodnie z wynikami badań ITB w domu o powierzchni 130 m2, zbudowanym z ceramiki, jest jej około 680 l. Dla innych materiałów, w odniesieniu do takiej samej powierzchni budynku, wynosi ona od 4000 do 10 000 l. Ceramika mieści się więc pod tym względem w ścisłej czołówce. Warto w tym miejscu podkreślić, że szybko budowany i wykańczany dom, którego ściany nie zdążą całkowicie odeschnąć po budowie, jest w początkowym okresie eksploatacji mniej ekonomiczny, bo izolacyjność termiczna ścian jest wówczas niższa, niż powinna, i trzeba zużywać więcej energii cieplnej, by zapewnić sobie komfort w chłodne dni. Dotyczy to głównie domów o ścianach jednowarstwowych. Autor: Andrzej T. Papliński Woda grozi głównie domom w trakcie budowy. Ale zarówno beton komórkowy, jak i ceramika po deszczu szybko wysychają i można kontynuować prace Izolacyjność cieplna betonu komórkowego i ceramiki Zwolennicy bloczków z betonu komórkowegonieustannie przypominają, że ich izolacyjność termiczna jest wyższa niż pustaków z ceramiki poryzowanej. Trudno się z tym nie zgodzić. Współczynnik przewodzenia ciepła (λ) betonu komórkowego wynosi od 0,085 W/( dla bloczka o klasie gęstości 300 do 0,180 W/( dla bloczka o klasie 700 (im niższa wartość λ, tym lepsza izolacyjność cieplna). Natomiast najcieplejsze pustaki ceramiczne to te, których otwory wypełnia wełna mineralna. Deklarowana wartość ich współczynnika λ wynosi 0,080-0,085 W/( Dla poryzowanych, ale bez wypełnienia – 0,105-0,280 W/( To gorzej niż w przypadku betonu komórkowego, ale nie można powiedzieć, że różnica jest ogromna. Przeczytaj też: Beton komórkowy - jakie wymiary bloczka wybrać? >>> Gdy ściany domu i tak mają być ocieplane od zewnątrz, można uznać, że nie ma znaczenia. A przy obecnie obowiązujących wymaganiach dotyczących ochrony cieplnej budynków wznoszenie ścian jednowarstwowych nie jest najlepszym pomysłem. Maksymalna wartość współczynnika przenikania ciepła U ścian zewnętrznych wynosi od 2021 r. już tylko 0,20 W/( Aby spełnić taki wymóg: ściana jednowarstwowa z betonu komórkowego 300 lub 400 musi mieć grubość 48 cm, ściana jednowarstwowa z ceramiki poryzowanej – 44 cm (38 cm – przy ociepleniu ścian tynkiem termoizolacyjnym). Takie same parametry cieplne można uzyskać, wznosząc mur grubości 24-25 cm z materiałów o większej gęstości i stosując dodatkową izolację grubości 10-12 cm. Do tego nieznacznie grubsza warstwa izolacji zapewni współczynnik U znacznie lepszy, niż wymagają przepisy. Zatem ściana dwuwarstwowa tej samej grubości co jednowarstwowa zapewnia mniejsze straty ciepła i do tego na ogół okazuje się tańsza. Izolacyjność akustyczna betonu komórkowego i ceramiki Komu nie marzy się cichy dom? Czasami o to niełatwo, szczególnie kiedy działka położona jest w miejscu gęsto zabudowanym, w pobliżu ruchliwej drogi, szkoły, boiska. Czy cisza we wnętrzach zależy od tego, z czego są ściany? Podobnie jak w przypadku izolacyjności termicznej skuteczność izolacji akustycznej jest taka jak jej najsłabszego ogniwa. Można zbudować masywne ściany, ale niewiele to pomoże, jeśli wstawisz przy tym najtańsze okna o małej szczelności dźwiękowej. Przeszklenia i drzwi w największym stopniu decydują o zatrzymaniu hałasów. Izolacyjność akustyczną materiałów i przegród określa wskaźnik ważony Rw, którego wartość podaje się w decybelach [dB]. Izolacyjność ścian wewnętrznych – zarówno nośnych, jak i działowych – opisuje wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej RA1. Im jego wartość jest wyższa, tym lepsza izolacyjność. Wskaźnik RA2 stosowany jest do opisania izolacyjności akustycznej ścian zewnętrznych. W porównaniu ze wskaźnikiem Rw, wskaźniki RA1 i RA2 uwzględniają wiele dodatkowych czynników mogących pogarszać izolacyjność akustyczną ściany w warunkach rzeczywistych. Przeczytaj też: Ściany, stropy, nadproża z betonu komórkowego >>> Izolacyjność akustyczna ścian ma większe znaczenie, gdy mowa o hałasie generowanym wewnątrz domu. Tu faktycznie liczy się izolacyjność budulca, z którego wzniesiesz ściany nośne i działowe, choć i w tym przypadku drzwi również mogą stanowić słabe ogniwo. Największe wymagania stawia się ścianom międzylokalowym, w przypadku których izolacyjność akustyczna materiału ma kolosalne znaczenie. Jak pod tym względem prezentują się analizowane materiały? Najprościej będzie porównać ich wskaźniki izolacyjności akustycznej Rw. Dla betonu komórkowego klasy 700, a więc najbardziej masywnego, wynosi on nawet 40 dB przy grubości muru 12 cm i 48 dB przy grubości 36 cm. Izolacyjność akustyczna częściej stosowanych bloczków klasy 400 wynosi około 38 dB dla ściany grubości 24 cm. Ceramika poryzowana ma wskaźnik Rw minimum 42 dB przy grubości 12 cm. Ściana działowa grubości 6,5 cm wykonana z ceramiki ma wskaźnik izolacyjności akustycznej Rw na poziomie 37 dB, a ściana międzylokalowa grubości 25 cm – 53 dB. Jak widać, w tej konkurencji lepsza okazuje się ceramika. To jednak nie wszystko. W ofercie niektórych jej producentów znajdziemy też specjalne pustaki akustyczne. Mają wskaźnik Rw na poziomie 55 dB. Łatwość budowy: beton komórkowy czy ceramika poryzowana Dziś domy na ogół wznoszą specjalistyczne firmy, ale wciąż jeszcze trafiają się inwestorzy skłonni obniżyć koszty budowy poprzez rezygnację z zatrudniania murarzy. Samodzielna budowa to także remedium na coraz większe kłopoty ze znalezieniem dobrych wykonawców i niewątpliwie wyzwanie dające powód do dumy po jego ukończeniu. Wówczas bardzo liczy się łatwość przenoszenia, obróbki i montażu materiału, brak konieczności używania drogich i trudnych w obsłudze narzędzi, a przede wszystkim to, żeby materiał wybaczał drobne braki doświadczenia. Pod tym względem zdecydowanie wyróżnia się beton komórkowy. Bloczki są duże i stosunkowo lekkie, a dzięki temu łatwe do noszenia i ustawiania. Ich porowatość ułatwia cięcie, do czego wystarczy ręczna piła z hartowanymi zębami. Kolejny plus to łatwe szlifowanie bloczków z betonu komórkowego – przy użyciu taniego ręcznego tarnika da się skorygować drobne krzywizny, odchyłki od pionu i poziomu. W betonie komórkowym bardzo łatwo się wierci (bez udaru), wycina otwory i żłobi kanały na przewody instalacyjne (ręczną bruzdownicą). Przeczytaj też: Zasady murowania z betonu komórkowego >>> Ceramika jest mniej przyjazna niedoświadczonym murarzom. Aby skracać bloczki, potrzeba piły mechanicznej. Ciężar elementów jest porównywalny, ale nie mają one uchwytów do transportowania, takich jak niektóre bloczki z betonu komórkowego. Murując ściany na cienką spoinę, a to obecnie bardzo popularna metoda, trzeba zwracać ogromnie dużo uwagi na właściwe wypoziomowanie pierwszej warstwy pustaków. Jakakolwiek nierówność zostanie bowiem powielona w kolejnych warstwach – pustaków nie da się wyrównać z wierzchu tarnikiem tak jak białych bloczków. Bardziej kłopotliwe jest także wiercenie i wycinanie kanałów lub większych otworów w ceramice poryzowanej. Natomiast ogromnym ułatwieniem jest możliwość murowania na specjalną pianę poliuretanową. Nanosi się ją pistoletem, prosto z puszki. To duże ułatwienie w porównaniu ze zwykłymi zaprawami, które trzeba najpierw rozrabiać wodą, a później starannie nakładać kielnią lub specjalnym podajnikiem skrzynkowym. Oczywiście murowanie na piankę przyśpiesza budowę. Trzeba jednak wiedzieć, że w ten sposób można wznosić ściany tylko z pustaków specjalnie szlifowanych. Autor: REYMIX Beton komórkowy jest łatwiejszy do samodzielnej budowy. Elementy są bowiem w miarę lekkie, duże i łatwe w obróbce Z czego najłatwiej zbudować dom? Zalety betonu komórkowego Beton komórkowy czy ceramika poryzowana: wpływ na zdrowie Na początek uspokajamy – wszystkie produkty dopuszczone do stosowania w budownictwie i zastosowane w zgodzie ze swoim przeznaczeniem są neutralne dla naszego zdrowia. I beton komórkowy, i ceramika powstają z produktów naturalnych. Pierwszy z piasku, cementu, wody, wapna i niewielkiej ilości gipsu, druga – z gliny. Teorie spiskowe sugerują, że to tylko oficjalna wersja i nie wiemy o całej tablicy Mendelejewa dodawanej do obu produktów. Prawda wygląda mniej dramatycznie. Aby mógł powstać beton komórkowy, niezbędny jest proszek aluminiowy, działający podobnie jak proszek do pieczenia dodany do ciasta. Dzięki niemu tworzą się w betonowej masie pory wypełnione powietrzem. Przed uformowaniem pustaków do gliny dodawane są natomiast pył drzewny lub trociny. Niekiedy zastępuje się je porowatym materiałem ilastym – iłołupkiem kajprowym. Czasem pojawiają się jeszcze barwniki (rynkową ciekawostką były bloczki z betonu komórkowego o jasnozielonym kolorze). W obydwu materiałach nieobecne są agresywne chemikalia mogące pogorszyć stan naszego zdrowia. Z pewnością zaś więcej szkodliwych substancji emitują niektóre materiały wykończeniowe – meble, elementy wyposażenia. Przeczytaj też: Pustaki ceramiczne opinie. Fakty i mity na temat pustaków >>> Dość kontrowersyjną kwestią jest natomiast promieniotwórczość. Brzmi groźnie i inwestorzy z lękiem podchodzą do doniesień ostrzegających przed promieniowaniem wydostającym się z budulca. Zupełnie niepotrzebnie, bowiem naturalne pierwiastki promieniotwórcze – potas K-40, rad Ra-226 oraz tor Th-228 – zawierają wszystkie materiały pochodzenia mineralnego, w tym także różnego rodzaju materiały budowlane. Poziom promieniowania gamma tych pierwiastków określa wskaźnik aktywności f1. Wskaźnik f2 określa natomiast zawartość radu Ra-226 wyrażony w bekerelach na kilogram. Promieniowanie pochodzące od materiałów budowlanych stanowi zaledwie około 10% całego, na jakie narażony jest człowiek. Ceramika należy do grupy materiałów konstrukcyjnych o wysokiej promieniotwórczości naturalnej. Nie oznacza to jednak, że świeci w nocy i zamienia mieszkańców w mutanty. Emitowane przez nią promieniowanie jest na tyle niskie, że nie oddziałuje na nasz organizm (f1 = 0,54-0,64 (f2 – 53-70 Bq/kg)). Jego wartość jest niższa niż dla drewna powszechnie uznawanego przecież za materiał naturalny i zdrowy. Beton komórkowy piaskowy, czyli biały, ma jeszcze niższe wskaźniki aktywności f1 = 0,11-0,24, f2 = 11- 20 Bq/kg. Zgodnie z Rozporządzeniem o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki ich usytuowanie wartość aktywności f1 nie może przekraczać o więcej niż 20% wartości 1, a f2 – 200 Bq/kg (f1≤1,2 oraz f2≤240). Aby mieć pewność, że dany produkt jest całkowicie bezpieczny, zawsze warto zerknąć na dane zawarte w Deklaracji Właściwości Użytkowych udostępnianej przez producenta. Autor: H+H Beton komórkowy więcej wybacza amatorom. Wszelkie nierówności łatwo się niweluje tarnikiem Beton komórkowy czy ceramika: porównanie Ceramika Beton komórkowy jej właściwości termoizolacyjne zależą od rodzaju wyrobów. Tradycyjna słabo chroni budynek przed ucieczką ciepła, poryzowana dzięki zamkniętym mikroskopijnym porom wypełnionym powietrzem ma dobrą izolacyjność cieplną; jest to materiał o dużej wytrzymałości; zarówno ceramika tradycyjna, jak i poryzowana nie jest materiałem lekkim. Trudno się ją przycina, łatwo się kruszy, dlatego ilość odpadów może być duża; im cięższe elementy, tym lepszą mają izolacyjność akustyczną. Najlepsze właściwości ma cegła pełna; nasiąkliwość zależy od struktury ceramiki i sposobuwypalania. Najmniej nasiąkliwa jest cegła klinkierowa, dzięki czemu można stosować ją na zewnątrz, najbardziej – pustaki, które trzeba chronić przed zamakaniem; wiele wyrobów ceramicznych (także tradycyjnych) ma profilowane boki, aby można je było łączyć zaprawą tylko w spoinach poziomych – przyspiesza to murowanie. Najszybciej muruje się ściany z pustaków poryzowanych, bo mają duże wymiary; wznosi się z niej wszystkie rodzaje ścian: zewnętrzne jednowarstwowe, dwuwarstwowe, warstwę zewnętrzną i wewnętrzną w ścianach trójwarstwowych, wewnętrzne ściany konstrukcyjne i działowe; cegłę licową i klinkier eksponuje się we wnętrzach: na ścianach, obudowach kominków i filarach; ma porowatą strukturę, dzięki czemu jest lekki i ma właściwości termoizolacyjne; jest ciepły, więc ściana może być cieńsza; jest miękki i łatwy w obróbce. Podczas przycinania powstaje niewiele odpadów; łatwo go uszkodzić, np. podczas transportu; ponieważ ściana jest lekka, słabo izoluje akustycznie; jest dość nasiąkliwy, dlatego i bloczki, i ściany trzeba chronić przed długotrwałym kontaktem z wodą; ze względu na porowatą strukturę i dużą nasiąkliwość nie nadaje się na materiał elewacyjny i nietynkowane elementy małej architektury; boki bloczków mogą być wyprofilowane, co pozwala je łączyć bez zaprawy w spoinie pionowej; duże elementy pozwalają szybko wzniesść mur; można z niego murować wszystkie rodzaje ścian: zewnętrzne jednowarstwowe (bez ocieplenia), zewnętrzne warstwowe, wewnętrzne konstrukcyjne, działowe; może posłużyć do wykonania innych elementów budynku: z kształtek U i belek można zrobić nadproża, a płytkami z ociepleniem obudować wieńce stropowe oraz słupki w ściance kolankowej; producenci oferują też elementy prefabrykowane: pustaki stropowe, płyty stropowe i dachowe; nadaje się do budowy półek i szafek kuchennych, obudowy kominka i urządzeń w łazience; Bogactwo asortymentu: kompletne systemy murowe Ci, którzy obawiają się błędów wykonawczych, za ważna zaletę powinni uznać możliwość zakupu u tego samego producenta wielu kompatybilnych materiałów. Budynek nie składa się tylko ze ścian, a te z samych bloczków lub pustaków. Trzeba też z czegoś zrobić nadproża, wieńce, stropy, dach. Kompletny system to duże ułatwienie i dla wykonawców, i inwestorów. Niestety, jedynie nieliczni producenci zapewniają rzeczywiście kompletne systemy murowe, w dodatku nie każdy z ich składników jest zawsze dostępny od ręki w magazynie. Gdy budujemy z betonu komórkowego, możemy liczyć na prefabrykowane belki nadprożowe, kształtki U do budowy nadproży i słupów, płytki wieńcowe, stropy gęstożebrowe z wypełnieniem z betonu komórkowego, a także duże płyty prefabrykowane. Buduje się z nich gazobetonowe stropy, balkony, ściany działowe, a nawet dachy skośne. Pewna firma proponuje też panele do budowy ścian działowych, czyli elementy o wymiarach 220 x 300 cm, których po zamontowaniu nie trzeba nawet tynkować, oraz gazobetonowe bloczki do ocieplania ścian od wewnątrz. Producenci ceramiki oferują osłony mechanizmu rolet okiennych i ceramiczną odmianę kształtek U. W asortymencie niektórych producentów ceramiki znajdziemy też coś, czego wytwórcy betonu komórkowego nie mają. To ceramiczne nadproża umożliwiające montaż mechanizmu poruszającego rolety zewnętrzne. Przy ich wbudowaniu w mur skrzynki z roletą nie trzeba przykręcać nad oknem lub w świetle okna. Ponadto z ceramiki produkowane są kształtki i pustaki wieńcowe, stropy gęstożebrowe oraz pustaki do budowy kanałów wentylacyjnych, a nawet kompletne systemy kominowe z obudową wkładu, których nie mają w ofercie producenci betonu komórkowego. Autor: Andrzej T. Papliński Z ceramiki wytwarza się pustaki wentylacyjne, których nie produkuje się z betonu komórkowego Sonda Ściany zewnętrzne w Twoim domu są lub będą z: ceramiki tradycyjnej ceramiki poryzowanej silikatów betonu komórkowego drewna keramzytobetonu gliny
Budowa ogrodzenia z bloczków betonowych zazwyczaj składa się z czterech etapów. Jest to proces złożony, praco- i czasochłonny, a ponadto wymaga posiadania wiedzy i umiejętności technicznych oraz zachowania precyzji, dlatego zaangażowanie do prac specjalistów jest w tym wypadku dobrą inwestycją.
Ogrodzenie murowane jest jednym z wielu sposobów na trwałe otoczenie terenu działki i uczynienie jej niedostępnym dla osób postronnych. Wykonanie murowanego ogrodzenia jest okazją do wykończenia zewnętrznej, widocznej z ulicy części posesji, tak aby nawiązywała kolorystycznie i materiałowo do frontu budynku i jego najbliższego otoczenia. Przedstawiamy kolejność prac przy budowie ogrodzenia z bloczków betonowych od fazy jego projektowania do wykończenia z udziałem roślinności, która przyda betonowym słupkom dekoracyjnego charakteru. Przęsło Orlando ocynkowane 150 x 200 cm Co uwzględnić przy projektowaniu ogrodzenia? Podczas projektowania budynku mieszkalnego zwykle najwięcej czasu poświęcamy na ustalenie ilości pomieszczeń, sposobu poprowadzenia instalacji i ogólnego wyglądu bryły budynku. Tymczasem to postawienie ogrodzenia jest pierwszym etapem ingerencji w zastaną przestrzeń, a zarazem tym, co najpierw widzą osoby zbliżające się do naszej posesji. Już po wyglądzie płotu, muru czy sporządzonych z metalowych prętów paneli w połączeniu z wizerunkiem zbudowanego domu, można wywnioskować, czy całości budowy towarzyszył projekt dobrze wykonany, czyli uwzględniający spójny wygląd całości posesji, od jej granic aż do drzwi wejściowych prowadzących do wnętrza domu. Częstą praktyką jest wygrodzenie działki tymczasowo przed wylaniem fundamentów i wykonanie ogrodzenia w zaplanowanym kształcie po postawieniu budynku. Oto, co należy uwzględnić podczas projektowania przebiegu ogrodzenia: - zachowanie odpowiedniej odległości od ścian budowanego domu, - pozostawienie przestrzeni do składowania i odbierania odpadów, - umiejscowienie furtki i bramy wjazdowej, - uwzględnienie miejsca postawienia skrzynki na listy, skrzynek przyłączy energii elektrycznej i gazu ziemnego. Czy wiesz, że... Budowę tego typu zgłaszamy w urzędzie gminy, jeśli planujemy postawienie ogrodzenia o wysokości minimum 2,2 m. Bloczek komórkowy Termalica 7,5 x 20 x 60 cm Czapa ogrodzeniowa klinkierowa Lode Różne rodzaje ogrodzeń Od niskiego żywopłotu niemal symbolicznie wyznaczającego granice posesji do szczelnej, murowanej i całkowicie nieprzeziernej zapory uniemożliwiającej dojrzenie zakamarków naszego terenu z zewnątrz – pomiędzy tymi dwoma biegunami znajdujemy szereg rozwiązań, które są i funkcjonalne (w znacznym stopniu utrudniają intruzom przedostanie się w pobliże domu), i dekoracyjne zarazem. Szczególnie rozpowszechnionym sposobem wygradzania terenów prywatnych jest zastosowanie paneli ogrodzeniowych. Te mogą być wykonane z drewna bądź – obraz codziennie widziany przez nas ostatnimi czasy – ocynkowanych metalowych drutów. Pozostawienie prześwitów jest korzystne dla osób przebywających na posesji, które mogą widzieć, co się dzieje na ulicy, jak i również dojrzeć przedzierających się przez ogrodzenie intruzów. Ma też aspekt dekoracyjny, ponieważ z zewnątrz widoczne będą fragmenty wypielęgnowanego ogrodu lub chociaż przyciętego kosiarką trawnika. Porada eksperta: Jakość ogrodzenia i jego szczelność wyznaczy na lata poziom bezpieczeństwa domowników. Z tego względu warto skorzystać z materiałów trwałych, całkowicie odpornych na przedwczesne zużycie i łatwych do wymiany w razie uszkodzenia. Pamiętajmy, że efektowne, drewniane ogrodzenia lub ich elementy wymagać będą okresowej impregnacji i z tego względu niekorzystne będzie obsadzanie ich bujnie wzrastającymi pnączami. Zaprawa Diall do betonu komórkowego 25 kg Kolejność prac w czasie budowy ogrodzenia z bloczków betonowych Przystępując do prac związanych z budową ogrodzenia z bloczków betonowych, oprócz samych elementów składających się na podmurówkę i poszczególnych słupów, zgromadzić warto pozostałe materiały i narzędzia potrzebne do wykonania całości. Będą to bloczki, przęsła z akcesoriami montażowymi, brama wjazdowa, furtka, płytki i czapy ogrodzeniowe klinkierowe wraz z elastyczną zaprawą klejową do tych materiałów, zaprawa do betonu komórkowego, beton ciężki klasy C16/20 (dawniej B20) do wypełnienia fundamentu i plastyczny klasy C20/25 do uzupełnienia komór bloczków, szalunki ławy fundamentowej wraz ze zbrojeniem, szpadel do wykonania fundamentów, sznurek, drewniane listwy, paca, etc. Kolejność prac krok po kroku przy wykonywaniu ogrodzenia prezentuje się następująco: 1. Wyrównanie terenu i wyznaczenie linii przebiegu ogrodzenia za pomocą sznurka rozpoczyna szereg prac. 2. Wykopanie fundamentu o szerokości najmniej 30 cm i głębokości większej niż granica przemarzania odpowiednia do danego rejonu geograficznego. 3. Zalanie fundamentu betonem ciężkim z uwzględnieniem zachowania szczelin dylatacyjnych. 4. Wyrównanie i doszlifowanie powierzchni ławy fundamentowej. 5. Wykonanie szalunków do wysokości najmniej 30 cm i szerokości nieprzekraczającej szerokości ogrodzenia. 6. Wykonanie zbrojenia. 7. Zalanie betonem plastycznym. 8. Pokrycie podmurówki izolacją. 9. Budowanie ogrodzenia z bloczków z ubijaniem betonu w komorach prefabrykatów po uprzednim wprowadzeniu dodatkowego zbrojenia wewnątrz słupków. Paca Comensal nierdzewna 13 x 68 cm 10. Wycięcie szczelin na kotwy przęseł. 11. Zakotwienie przęseł, bramy, furtki. 12. Zamocowanie daszków po związaniu betonu w komorach. 13. Wykończenie powierzchni słupków w dowolnie wybrany sposób. Wykonanie ogrodzenia murowanego ułatwia wybór wykończenia, który swoją fakturą i kolorystyką nawiązywał będzie do materiałów użytych do zakrycia elewacji – jej całości lub jedynie cokołu. W tym celu warto zastosować te same – przykładowo – płytki z klinkieru lub gresu, które widoczne są na froncie domu lub na cokole okalającym budynek. Pamiętajmy, by do przyklejenia materiału wykończeniowego użyć tych samych trwałych środków, co wewnątrz posesji, tak aby ogrodzenie było równie solidnie wykonane, co ściany domu. Porada eksperta: Przechodzenie do kolejnych etapów pracy wymaga uprzedniego upewnienia się, że upłynął czas potrzebny do związania betonu ciężkiego i plastycznego. Pamiętajmy, że w przypadku budowania ogrodzenia o dużej wysokości należy pozostawić wolne przejścia w formie otworów o niewielkiej średnicy dla przemieszczających się zwierząt. Ogrodzenie z bloczków betonowych – dlaczego warto? Ogrodzenie posesji bloczkami betonowymi jest rozwiązaniem trwałym i uniwersalnym względem miejscowych wymogów dotyczących wysokości ogrodzenia, które spełnimy wybierając odpowiednie przęsła i dopasowane do nich wielkościowo furtkę i bramę. To ważny wymóg, ale jeśli naszym zamiarem było wykonanie obramowania terenu mniej przeziernego i wyższego, tuż za przęsłami możemy zasadzić szczelny żywopłot z szybko rosnących iglaków. Gęsta, zielona zasłona stanowić będzie dodatkowe zabezpieczenie przed ingerencją niepowołanych osób, którym uda się sforsować barierę ogrodzenia. Jeśli tego rodzaju ochrona z gęsto zasadzonych roślin nie będzie potrzebna, bardziej dekoracyjnym charakterem cechować się będzie ubranie ogrodzenia w innego rodzaju zielone okrycie, jakie stanowić mogą pnącza. W tym wypadku możemy zastosować co najmniej dwa sposoby na ubarwienie ogrodzenia roślinnością: Furtka Polbram Steel Group Daria 2 - pierwszy z nich polega na obsadzeniu ogrodzenia winoroślą – tego rodzaju szybko rosnąca okrywa będzie z sezonu na sezon coraz bardziej szczelna, a jej dekoracyjny charakter uwidoczni się jesienią, kiedy liście przybierać będą barwy od jaskrawożółtej po ciemnopurpurowej, - drugi stanowić będzie całoroczny, jednolicie ciemnozielony płaszcz roślinności zwisający poprzez metalowe przęsła, jeśli zdecydujemy się na zasadzenie bluszczu. Rozwiązanie to będzie również atrakcyjne wizualnie i bardziej od winorośli odporne na warunki pogodowe panujące w sezonie zimowym. Ogrodzenie tego typu jest trwałe i poza elementami metalowymi przęseł, bramy wjazdowej i furtki nie wymaga okresowej dbałości o pokrycie preparatem antykorozyjnym. Wyjątkiem będą słupki i podmurówka, które pokryte zostały kamieniem naturalnym o porowatej powierzchni, chłonącej we wzmożonym zakresie wodę – takie ogrodzenie należy okresowo impregnować odpowiednim preparatem przeznaczonym do – na przykład – wapienia lub piaskowca. Czynności takie przeprowadzane są zaledwie co kilka lat i nie należą do pracochłonnych, ponieważ do rozprowadzenia impregnatu możemy użyć najwygodniejszego dla nas sposobu, znanego z remontów i odświeżania ścian wewnętrznych: pędzla, wałka lub pistoletu natryskowego.
Załóżmy, że prace budowlane będą polegały na wykonaniu ścian fundamentowych z bloczków betonowych na zaprawie betonowej. Średnia cena usługi waha się pomiędzy 62,60 – 77,50 zł/m2. Warto zaznaczyć, iż cena obejmuje wyłącznie sam koszt robocizny. Do kosztów całkowitych dochodzi jeszcze zakup niezbędnych materiałów.
Producenci materiałów budowlanych w instrukcji murowania określają w jaki sposób należy produkty składować, jak stosować oraz z jakich środków ochrony korzystać. Taki dokument zazwyczaj jest treściwy i krótki, chociaż nie wyczerpuje wszystkich aspektów wykonawczych, to jednak wykonawcy i nadzór powinni zawsze się z nim zaznajomić. 1. Do murowania trzeba używać odpowiednich narzędzi: kielni do zaprawy cienkowarstwowej lub do zaprawy tradycyjnej, pacy/struga do szlifowania, piły do cięcia, prowadnicy ułatwiającej cięcie, młotka z gumowym obuchem, poziomnicy i zmiotki. 2. Do łączenia bloczków przewidziane są zaprawy cienkowarstwowe, a także - w przypadku ścian działowych i prac wykończeniowych - klej poliuretanowy. 3. Sposób przygotowania zaprawy podany jest na jej opakowaniu. 4. Podczas stawiania muru należy przestrzegać poniższych zasad: murowanie zaczyna się od narożników; pierwszą warstwę wykonuje się na zaprawie cementowej, wyrównując nierówności podłoża. Jeśli jest taka konieczność, to formuje się przy tym odpowiednią hydroizolację poziomą; w przypadku bloczków z powierzchniami czołowymi profilowanymi na pióra i wpusty (P+W), w miejscach tych połączeń nie ma konieczności nanoszenia zaprawy w spoinie pionowej; przy murowaniu z bloczków z piórami i wpustami, z niewypełnioną zaprawą spoiną pionową, bloczki należy wsuwać jeden w drugi od góry, a nie dosuwać poziomo; bloczki docięte, lub w narożach (w spoinach pionowych, w których nie ma połączenia na pióra i wpusty), łączy się przez wypełnienie zaprawą spoiny pionowej; otworów tworzących uchwyty montażowe bloczków nie wypełnia się zaprawą murarską; przy murowaniu z bloczków profilowanych na zamek (Z) oraz gdy z obu stron występują tylko wpusty (W), spoiny pionowe należy wypełnić zaprawą (nanosi się ją na powierzchnie, które będą się stykać); przed murowaniem kolejnej warstwy zeszlifowuje się nierówności górnej powierzchni wykonanego już muru - przy pomocy pacy lub struga do szlifowania; przed nałożeniem zaprawy, trzeba oczyść z pyłu łączone powierzchnie; po ustawieniu i ustabilizowaniu bloczka w murze (przez uderzanie młotkiem z gumowym obuchem), nie należy go przesuwać; spoiny pionowe kolejnych warstw muru powinny być względem siebie przesunięte o minimum 0,4 wysokości elementu murowego (w przypadku bloczków o wysokości 240 mm, przesunięcie to wynosi 96 mm); do cięcia bloczków używa się piły ręcznej i prowadnicy kątowej lub piły taśmowej; podczas dłuższych przerw w pracach murarskich, wymurowaną ścianę należy zabezpieczać przed zamoczeniem przez przykrywanie od góry folią. 5. Dodatkowe wskazówki do murowania w warunkach podwyższonej temperatury: chronić przygotowaną zaprawę przed wysoką temperaturą, ustawiając ją w miejscach osłoniętych od promieni słonecznych; zwilżać powierzchnie murowanych bloczków wodą; nakładać zaprawę na krótkich odcinkach. 6. Dodatkowe wskazówki do murowania w warunkach obniżonej temperatury: murować w temperaturze wyższej od 0°C; bloczki nie mogą być przemarznięte, pokryte szronem lub śniegiem; stosować zaprawę zimową; w temperaturze niższej niż +5°C do rozrobienia zaprawy należy użyć ciepłej wody; chronić przygotowaną zaprawę przed chłodem; monitorować warunki temperaturowe i pogodowe; w trakcie wiązania zaprawy przez pierwsze 8 godzin, temperatura przy powierzchni muru nie powinna spaść poniżej -5°C; chronić świeżo wymurowaną ścianę przed nadmiernym przemarznięciem, zawilgoceniem i przesuszeniem, przez przykrywanie jej matami ocieplającymi. 7. Przed przystąpieniem do dalszych prac powinno się sprawdzić, czy zaprawa w murze prawidłowo związała, uderzając w powierzchnię muru młotkiem z gumowym obuchem. W przypadku odspojenia bloczków, dane fragmenty muru trzeba rozebrać. W tej krótkiej instrukcji zawarte są konkretne informacje, jak należy murować ściany krok po kroku. Mimo że czynności te są proste, jest wiele możliwości popełniania błędów, dlatego tak ważne jest przestrzeganie instrukcji oraz właściwy nadzór na budowie. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Tomasz Rybarczykfot. Solbet
UlJlbNc. qtc4tuinmo.pages.dev/375qtc4tuinmo.pages.dev/47qtc4tuinmo.pages.dev/91qtc4tuinmo.pages.dev/244qtc4tuinmo.pages.dev/319qtc4tuinmo.pages.dev/396qtc4tuinmo.pages.dev/88qtc4tuinmo.pages.dev/140qtc4tuinmo.pages.dev/229
budowa domu z bloczków betonowych
